Er was eens heel heel héééééél lang geleden een dubbel feestje. In Diest. Bij Bacari Foodbar. Lang geleden toen mensen nog mochten buitenkomen, zonder mondmaskers en gewoon naast elkaar mochten zitten en kussen geven en vuistjes en knuffels…
Kent u die tijd nog?
Wel, dat was 15 maart 2020. Amper twee maanden geleden. Toen kon dat nog. Wat er sindsdien gebeurde, voelt hier vaak nog surreëel aan. Alsof we in een zeer slechte film leven. Maar goed, laten we dan maar terugblikken op 15 maart. Op dat feestje in Diest. Geen slechte langspeelfilm, maar de tweede aflevering in de gezellige en culinaire serie VIERwerk.
Alvorens ik u overval met foto’s en woorden, breng ik u al even in de sfeer met de aftermovie.
Bon, nu de toon gezet is, even wat duiding.
VIERwerk 1 was een bacchanaal festijn in Diest door vier West-Vlaamse topchefs en mezelf (zie: link). Na bijna drie jaar wachten kwam er eindelijk een tweede editie. Het plan: Twee Leuvense broers (Pieter en Laurens De Volder) en mezelf wilden Foodbar Bacari omtoveren tot een heerlijk walhalla. De focus lag op zoet, niet toevallig de specialiteit van Pieter De Volder (Patisserie Zuut in Leuven) en mezelf. Maar ook het aperovoorspel van Laurens zou onvergetelijk worden. Dorst zou gelest worden met allerlei wilde dranken.
Er was zowel een namiddag- als avondshift. Drie hapjes van Laurens werden voorzien van een natuurlijke schuimwijn, geschonken door Hans (Desolari). Daarna trokken we de zoete kaart met desserts van Pieter De Volder en mezelf. We maakten er elk twee. Eindigen deden we met een minispektakel. (lees verder onder de foto’s)
Laurens trapte zijn hartig voorspel af met een tartaar “vitello tonnato”, ging verder met een heerlijke kroket van bospaddenstoelen met crème van bloemkool en groene kruiden om te eindigen met een homemade pizza met aardappel-truffelespuma en pulled pork van Duroc De Riegel. Een smakelijk trio, perfect om het feestje te starten.
Tijd voor wat zoetigheid. Vier zoete gerechten op een programma zijn niet vanzelfsprekend, maar VIERwerk houdt wel van een experimentje. Dus begon ik met een dessert op basis van venkel en peer. Peer werd opgelegd en van venkel maakte ik een granité. Een poirée van El Cider als dorstlesser zorgde voor een mooie pairing en een duidelijke verrassing in het glas voor velen. De tongtattoo van een toffe peer zorgde voor de nodige hilariteit. 🙂
Pieter De Volder nam over en presenteerde een combinatie van vanille en cassis. Dat pairde perfect met het cassisbier van de mannen van Antidoot. Pieter De Volder, niet toevallig één van de bezielers van Patisserie Zuut, bleef strak en lekker verder serveren met een dessertje op basis van chocolade, sinaasappel en vermouth. Diezelfde vermouth kwam ook terug in het glas.
De vierdelige dessertenreeks werd beëindigd met een gerecht van mezelf bestaande uit yuzu, chocolade en passievrucht. Het was een sharing dessert met een gouden ei en lekkere financiersoldaatjes. In het glas kwam een stevige maar lekkere yuzusake.
Alles werd van de tafels gehaald voor een laatste gerechtje. Een sneeuwballengevecht. Jawel, u leest het goed. Een sneeuwballengevecht in maart.
Pieter en ikzelf hadden sneeuwballen gemaakt. 100% eetbaar en breekbaar. U koos er ene, gooide die kapot op tafel. Wij serveerden er nog witte granité en witte yoghurtcrumble bij. Zowaar een sneeuwlandschap à l’improviste. Eten deden de gasten daarna gewoon van tafel. Stel je dat in deze tijden maar eens voor.
Zo eindigde een editie 2 van VIERwerk. De reacties waren lovend, de buikjes vol. Op naar editie 3, maar dan zonder 3 jaar te wachten. U leest het hier als er meer nieuws is. Eerst zien hoe dat virus nog verder te keer gaat.
Bedankt aan Jan van Foodbar Bacari (toplocatie), de fotograaf en cameraman, de helpende handen en alle gasten. En natuurlijk Pieter en Laurens om mee te willen doen.
