vanillemousse met limoen en cassisgranité

Ceci n’est pas un Magnum

Ik weet het, schattebolletjes. De voorbije weken was het hier stil. Zeer stil. Doodstil.

Ik ben echter nog springlevend, kook veel en neem nog altijd foto’s. Alleen krijg ik het niet geschreven, noch gepubliceerd. Geen tijd. Geen goesting. Redenen genoeg. Maar bon, kijk es. Ik heb een nieuw recept voor jullie.

“Ceci n’est pas un Magnum”

Terwijl de vrouw met kinderen – 7 dagen!!!! veel te lang – op reis was en ik thuis veel werkte, kocht ik mezelf een compensatiecadeautje: magnumijsvormen. Ze stonden al lang op de wishlist en ik liet me nu eens gaan. Twee dagen later stonden de vormen voor mijn deur. Het spelen kon beginnen. Als eerste maakte ik geen ijsje, al ziet het er zo wel uit.

Meerbepaald een vanille-limoenmousse in witte chocolade gedopt, afgewerkt met geroosterde amandel, gemalen zandkoekjes en een granité van cassisbessen. De zurigheid van de granité, het zoete van de witte chocolade en het frisse van de limoen. Jip, ik durf stellen dat dit een meer dan geslaagde combinatie was. Allemaal haalbaar, al heb je natuurlijk van die vormpjes nodig voor het Magnum-effect. Geen vormen? Dan kan je altijd gaan improviseren met andere bakvormpjes.

Het recept? Dat geef ik u hieronder.

 

vanillemousse met limoen en cassisgranité

Vanille-limoenmousse met cassisgranité en amandel

  • Aantal: stuk of 20
  • Duur: dag of twee
  • Materiaal: Silkomart friscovormen, diepvries

Ingrediënten

Voor de mousse: 1 vanillestokje, 200g volle room plus 750g volle room, 60g dooiers, 100g suiker, 4 grote gelatineblaadjes, rasp van 3 limoenen (gewassen), 400g chocolade, 250g mycryo

Voor de granité: 650g cassispuree (Ongeveer 1kg geplukte bessen gemalen door passe-vite), 250g water, 85g glucose, sap van 1 limoen, 80g suiker

1 handvol witte amandelen, wat zandkoekjes (of je maakt ze zelf)

Bereiding

  1. Verwarm de 200g room met het merg en opengesneden vanillestokje. Niet koken, gewoon lichtjes opwarmen en 10 minuten laten trekken.
  2. Klop de dooiers met suiker tot ruban, of een schuimige witachtige massa.
  3. Week de gelatine in koud water.
  4. Klop de 750g (koude) room op tot een lobbige massa.
  5. Meng de ruban onder de vanilleroom. Doe terug in de kom en laat opwarmen, al roerend tot ongeveer 80 graden Celsius (vaneren). Blijf roeren, anders krijg je omelet. Trek een streep op een houten lepel. Blijft die staan, dan is het ongeveer klaar. Het mag niet koken.
  6. Knijp de gelatine uit. Voeg toe. Roer tot het opgelost is. Haal alles door een fijne zeef.
  7. Doe er de zeste van limoen bij.
  8. Spatel voorzichtig de room onder dit alles. Doe in een spuitzak en vul de vormpjes op. Steek er een stokje in en stop in de diepvries. Reken op een dagje.
  9. Maak ondertussen de granité.
  10. Meng alles behalve de puree en limoensap in een kookpot. Breng aan de kook tot alles opgelost is.
  11. Meng met de puree en sap van limoen. Doe in een potje en zet in de diepvries.
  12. Ga er om de vier uur eens door met een vork tot je kristalletjes krijgt.
  13. Mousse bevroren? Smelt dan witte chocolade en mycyro. Doe dit in een hoge maatbeker en wacht tot het op lichaamstemperatuur is.
  14. Haal één voor één de magnum door de chocolade. Laat uitlekken. Leg op bakpapier en bewaar in de koelkast.
  15. Rooster de blanke amandelen ongeveer 10 minuten in een oven van 180° tot ze bruin zijn. Hak ze grof met de koekjes.
  16. Ik haal de moussemagnums tien minuten voor het serveren uit de frigo. Zo zijn ze niet ijskoud en zeker ontdooid.
  17. Serveer de “magnum” met wat granité, een lepeltje cassissaus en de amandelcrumble.
  18. Et voilà, smakelijk.

 

vanillemousse met limoen en cassisgranité