sweet

Sweet van Ottolenghi, p*rnoboek voor suikerfans

Eén van mijn “Hot Cuisine de Pierre-voornemens” is om terug wat meer verhalend te gaan. Zo zou ik kunnen schrijven over een producent, zou ik mijn mening kunnen uiten of neem ik je eens mee in mijn culinaire boekenkast. Welke boeken inspireren me, welke boeken gebruik ik nu veel of wil ik gaan gebruiken? Misschien wel aanraders om cadeau te doen aan die foodie-vriend van u of gewoon om zelf te kopen? Ik zal dan ook proberen je elke maand een boekentip te geven. Niet altijd splinternieuw boek, misschien wel een boek dat ik ooit eens kocht al jaren intensief gebruik, wel zullen zien.

Het eerste boek in een hopelijk een lange reeks, is er eentje dat nog maar recent mijn boekenkast betrad: Sweet, van Ottolenghi.

Yotam Ottolenghi, hoef ik hem nog voor te stellen? De Israëlisch-Britse kok liep school in Frankrijk, werkte jarenlang in Britse topzaken, is eigenaar restaurant Nopi en schreef al tal van boeken. Jerusalem, Plenty en Plenty More zijn drie van zijn bekendste boeken. Jerusalem is een boek dat ik al zeer veel gebruikt heb. Ik zal meer zeggen: die staat in mijn persoonlijke top 3 van meest gebruikte boeken. Onder meer dit recept van een lamsbout is gebaseerd op een recept uit dat boek. Plenty en Plenty more zijn boeken vol vegetarische gerechten. Echt ideaal voor een Midden-Oosters feestmaal.

sweet

Dit jaar verscheen Sweet. Zoals de titel al doet vermoeden, is het boek vol dessertjes. Wie mij een beetje kent, weet dat ik wel een dessertenman ben. Dus keek ik zeer hard uit naar dit boek. Afgaande op mijn ervaringen met bv. Jerusalem, waren mijn verwachtingen hooggespannen. Eén keer bladeren doorheen het nieuwe boek en mijn verwachtingen werden deels ingelost. Hier staan lekkere dingen in.

Er staan echt wel veel lekkere dingen in. Echt heel veel. Zoveel zelfs, dat ik niet goed weet waar te beginnen. Of alles zo lekker is, als de foto’s en titel doen uitschijnen, is natuurlijk de vraag. De foto’s doen mij alvast het water in de mond krijgen en brengen mijn zin om te bakken en koken naar boven. De gerechten klinken ook echt goed. Je vindt zoveel zoets. Van taarten over koekjes, ijsjes tot cakes en allerhande Midden-Oosterse zoetigheden.

  • Pluspunten: de bereiding staat uitgebreid beschreven. Er staat vaak bij hoe te bewaren of variaties op afwerking. De foto’s zien er zó smakelijk uit: simpel qua styling, maar gewoon eenvoudig en smaakvol. Je krijgt per recept waar meer uitleg over het ontstaan, afkomst of betekenis van het gerechtje.
  • Nadelen: je hebt soms wel wat gekke ingrediënten nodig. De duur van het bereiden staat niet apart beschreven.

Ik dacht om bij elke boekentip drie gerechten te geven dat ik echt eens wil uitproberen. Zie het als mijn top 3 van het boek. In dit boek is het voor mij haast onmogelijk om er drie uit te kiezen. Ik denk dat ik zelf zeker de helft van het boek wil maken en dan heb ik nog niet gevraagd aan vriendin I wat zij wil dat ik maak.

Voorlopig hou ik het op deze drie:

  1. Perzische liefdescakes
  2. Kaastaart met veenbessencompote
  3. Roma’s donuts met saffraancrème

 

sweet

sweet

sweet

 

Eerlijk? Sweet is momenteel mijn kookboek van het moment. In een rustig moment neem ik het al snel in de hand, blader er door en maak wilde bakplannen in mijn hoofd. Het is een boek met stuk voor stuk lekkere nagerechten. Van plan om suikervrij te gaan leven? Dan moet je aan dit boek geen geld uitgeven. Voor al wie echter graag al eens een pateeke maakt, bakt of gewoon hoopt dat zijn of haar partner de hint snapt en begint met bakken, is dit echt een aanrader.

Ik zou zelfs meer zeggen: het is echt een p*rnoboek voor suikerfan.