Het was vroeg, die donderdag begin februari, toen de wekker mijn nachtrust verstoorde. Het doel was een oversteek naar de andere kant van het land, naar mijn vroegere achtertuin. Na een stop in Tervuren, waar Belgian Beer Geek me vervoegde, reed ik door met als finale bestemming Proven. Dit zegt u, lezer van buiten West-Vlaanderen, waarschijnlijk weinig. Het is een klein, schattig dorpje op een tiental kilometer van Poperinge.
Een gat, inderdaad, maar wel een mooi gat, als je het mij vraagt.
De streek rond Poperinge staat bekend voor de hopteelt. Hoewel het aantal telers de laatste jaren sterk gedaald is, blijven de schuin in de grond stekende houten balken typisch voor de omgeving. Voor verse hop was het echter nog veel te vroeg. Het doel van de oversteek was een inleiding in … de hopscheuten.
Ik moet toegeven dat ik niets van hopscheuten wist. Ja, ze zijn zeer duur en je kan ze maar beperkt verkrijgen. Verder ging mijn kennis niet. Die ochtend in dat mooie gat was dus de ideale gelegenheid om die leegte op te vullen. Samen met het bierbloggersicoon William Roelens, uiteraard Belgian Beer Geek en nog wat journalisten werden we rondgeleid op ‘t Hoppecruyt, een boerderij letterlijk onder de kerktoren. Benedikte en haar man telen hop, zowel de aroma- als bittersoorten. Daarnaast gebruiken ze een stuk grond in een schuur ook voor de hopscheuten. In een ruimte van vier op vier worden de wortelblokken ingeplant en wanneer de tijd rijp is, geoogst. Dat moment valt meestal halfweg februari en zal duren tot halfweg maart. Wie hopscheuten wil proeven, is er best dus snel bij.
Dat de teelt van hopscheuten arbeidsintensief is, daar mag geen twijfel over bestaan. Uit hun schuur halen ze misschien een paar kilo scheuten. Hoe dat komt? Aan elke wortelblok hangen maar een paar scheutjes. Een stukje daarvan is bruikbaar. Bovendien kun je de scheuten niet lang bewaren. ‘s Morgens oogsten en de dag zelf nog verwerken, zo moet het. Die intensieve teelt plus het korte seizoen drijven de prijzen dan ook de lucht in. Momenteel hangt de prijs rond de 100 à 150 euro per kilo. Veel heb je er natuurlijk niet nodig, maar toch…er zijn goedkopere producten.
Na een boeiende uitleg van de vrouw des huizes trekken we richting vakantiehuis Douce Vie, waar we ingeleid worden in Houblonesse. Dit zijn streekproducten op basis van hopscheuten en een initiatief van Sowepo, een sociale werkplaats. Zo maken ze kaas, likeur, koekjes en veel meer. Het middagmaal kwam van de hand van chef Kris Pollentier. Samen met zijn vrouw runt hij het restaurant en hotel Manoir Ogygia. Ze serveren ons een puik viergangenmenu. Met bier én met hopscheuten uiteraard. Op het menu onder andere carpaccio van West-Vlaams rood rund met hopscheuten, gebakken zeebaars met hopscheuten, scheermes met gefrituurde hopscheuten, etc. De mogelijkheden zijn eindeloos. Mijn voorkeur gaat uit naar in goede boter gebakken hopscheutjes met een beetje beurre blanc, peper en zout. Puur, simpel maar echt lekker.
Het einde van de dag is voorzien in het Poperings Hopmuseum, waar ze naast een uitgebreide tentoonstelling over de geschiedenis van de hop ook de langste biermuur van België hebben. Het toont een overzicht van bijna alle Belgische bieren. Geloof me, het zijn er heel wat. Kevin en ik besloten nog een verlengstuk te breien aan deze boeiende dag. Poperinge ligt namelijk op een boogscheut van een paar van de beste brouwerijen van de wereld. We trekken richting Oost-Vleteren voor een bezoekje aan De Struise Brouwers, waarover later meer.
Daarna was het tijd mijn vroegere speeltuin achter mij te laten en richting Diest terug te keren. Onderweg nog stopten we nog even bij Bierhalle Deconinck om tenslotte de West-Vlaamse grens achter mij te laten en vrouw en kind op te zoeken.
Wil je zelf aan de slag met hopscheuten? Toerisme Poperinge organiseert een ‘culinair atelier’ waarin je niet alleen kookt, maar ook de hopscheuten oogst, wast en bereidt. Meer weten, neem hier dan zeker een kijkje. Verder is er ook het hopscheutenfestival eind maart en tenslotte kun je in verschillende restaurants in de buurt genieten van gerechten met uiteraard hopscheuten.
Kortom, een must als u in de buurt bent.
Lees ook:
Hopscheuten hop: het verhaal achter het West-Vlaamse witte goud. (mijn stuk op VTM Koken)
Hop met die hopscheuten (Belgian Beer Geek)
Op ontdekking naar het witte goud (William Roelens)