Vergeet Michelin of Gault&Millau, Be-Gusto is de site, waar je de nieuwste gastronomische adressen ontdekt.
Echt, gedurende de jaren heeft blogger Be-Gusto een indrukwekkend lijstje aan reviews verzameld. Hij werd zo stilaan, onbedoeld en zonder zeveren een klein virtueel begrip. Wil je ergens in België op hoog niveau gaan eten, check dan zeker eens zijn blog. Hij heeft zijn eigen mening, constructief en opbouwend en geeft een eerlijke score. Het blijft subjectief en een momentopname, maar in tegenstelling tot andere restaurantcritici breekt hij niet af, noch buist hij of lacht hij uit. Neen, ik heb geen aandelen, maar ja, ik ben wel fan. Ook zijn Engelstalige tegenhanger is een must-read. Belgian Taste Buds zit vaak met Be-Gusto aan tafel, maar schrijft dus in het Engels.
Begin deze week organiseerden ze samen een culinaire avond. Twee restaurantkenners die samen iets organiseren, daar wou ik bij zijn. Plaats van gebeuren was Tongeren. Inderdaad…Tongeren of all places. Gelukkig is dit sinds mijn verhuis naar Diest niet zo ver. Samen met Jordy van De Kleine Chef reden we maandagavond volle hoge verwachtingen naar Ambiorix zijn uitvalsbasis. Bistro Bis, de no nonsense bistro boven het sterrenrestaurant Magis, was waar we moesten zijn. De bistro huist in een prachtig pand. Beneden is er dus de sterrenzaak. De bovenverdieping vormt de speeltuin van chef Johan Haiverlain, de voormalige souschef van Dimitry Lysens, chef en eigenaar van Magis. Zowel het interieur, als de gerechten als de wijnen zijn speels, rock ‘n rol en puur. Veel minder stijf dan een sterrenzaak en echt no nonsens bistronomie.
Voor 85 euro hadden we negen gerechten met aangepaste dranken, water, koffie én aperitief. Best wel OK, me dunkt. Met dank aan de gezellige setting van de bistro zat de sfeer er al snel in. Van heinde en ver waren gasten naar Tongeren afgezakt en Ambiorix, die zag dat het goed was. Starten deden we met een hapje van varkenskop. Dit werd gevolgd door een combinatie van zalm, rode biet en zuring. Twee lekkere combinaties, zonder meer.
De nummer drie was een combinatie van Holstein, knolselder en mierikswortel. Opnieuw werd de stijl van de bistro mooi weerspiegeld op het bord. Eenvoudig, weinig verschillende producten, maar lekker. Het vlees was overheerlijk, de knolselder vond ik persoonlijk iets minder. Het volgende gerechtje was 100% een voltreffer. Een heerlijk stukje octopus werd gecombineerd met een pesto van koriander en wat veldsla. Fris, pittig en ogenschijnlijk zeer eenvoudig. Zo had ik het graag. Ja, ik wou wel nog een bordje.
Ik was bijna halfweg het menu en ik wist het al. Hier kwam ik zeker terug. Deze stijl van koken lag me wel. Het volgende bord bevatte boekweit met bospaddenstoelen en yoghurt. Ik hield wel van de mix tussen warm, koud en lauw. De frisheid van de yoghurt, het herfstachtige van de bospaddenstoelen, ik kon het wel smaken. De meningen waren echter verdeeld, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Met nummer zes, de rib, zaten alle meningen weer op één lijn. Blijkbaar is dit gerecht de signature dish van de chef. Weinig twijfel waarom iedereen hier zo fan van is. Het vlees was niet alleen smaakvol, maar ook supermals. Met één mesaanraking kreeg je het vlees moeiteloos van het been. Zo mogen de ribbetjes altijd zijn, me dunkt.
Het feit dat de forel met pompoen na de rib geprogrammeerd stond, vonden we wat vreemd. De chef verduidelijkte dat dit een logistieke en praktische keuze was. Voor vijftig man op hetzelfde moment uitserveren, terwijl je met amper drie in de keuken staat, we gaven hem gelijk. Het gerecht met de forel was iets te aards naar mijn bescheiden mening. De hartige reeks werd afgesloten met een combinatie van hert, pasta en bloemkool. Een winters toppertje.
Tot mijn grote vreugde volgde er nog een zoet bordje. Opnieuw was het op het eerste zicht eenvoudig, maar bleek het achteraf zeer smaakvol. Appel en crumble kwam met een bolletje bierijs. Bier in een dessert, ik kon het alleen maar appreciëren.
Terwijl de bordjes uitgelepeld werden, kregen we als klap op de vuurpijl nog een miniconcert van de souschef. De koksschort ging aan de haak en de gitaar kwam uit de kast. Het weerspiegelt de sfeer en idee van het restaurant. No rules, great food.
Het werd een prachtige avond, met dank aan Be-Gusto, Belgian Taste Buds en Bistro Bis. Mijn maandagavond mag vanaf nu meer zo ingevuld worden.
Meer info:
Zie ook: