Vrijdag was het zover: de biernocturne. Sinds de eerste keer dat ik bij de Jacobsen kwam, werd er al van gesproken. Maandenlang werd hier naartoe geleefd. Bij verschillende mannen in Vlaams-Brabant en Limburg hing ongetwijfeld een aftel-scheurkalender. De biernocturne was en is nu eenmaal niet te missen.
Het concept is eenvoudig: alles wat de gebroeders Jacobs het voorbije jaar gebrouwen of gestoken hebben, wordt geproefd.
Er zijn maar twee regels.
- Je rijdt niet naar huis met de auto.
- Je neemt iets mee om te eten.
Voor de eerste keer was het in het Höl, de mancave in de tuin van één van de broers. Dit uit te kluiten gewassen tuinhuis is omgebouwd tot een gezellig lokaaltje met toog, kachel én frigo. Met een man of dertien waren we. En we hadden honger én dorst.
De lijst van te proeven sapjes bestond uit zestien brouwsels gaande van een lichte Saison met paardenbloemen over een blonde double IPA tot een paar stevige stouts. Ongeveer de helft van de brouwsels was zuur. Voor alle duidelijkheid: dit is de bedoeling. Spontane vergisting, weet je wel.
En eerlijk? Iets slecht heb ik er niet gedronken. De Zure Pis (inderdaad, de naam kan beter), Cuvee Vieille Saison en de Stout met Frambozen waren mijn persoonlijke favorietjes. Naar mijn bescheiden mening drie topbiertjes.
Terwijl het gerstenat best wel rijkelijk vloeide, werd er ook gegeten. Ik zorgde voor witte pensjes met mosterd en pittige bouletjes met een yoghurtdip (zie recept). Worstenbroodjes, belegde Turkse broden en lekkers van op de barbecue werd probleemloos verorberd. Tussendoor proefden we ook al eens van onze zure brouwsels voor het event in september. (Zie link). Die smaakten allen alvast beloftevol.
Er werd gelachen, gebabbeld, gedart, gegeten en uiteraard gedronken. Een topinitiatief was het. Echt iets geestig. Ik kijk nu al uit naar de vijfde en dus jubileumversie volgend jaar.
Het aftellen kan beginnen. Mijn scheurkalender is gemaakt.
