Ik ben niet de man die al snel eens petities ondertekent. Laat staan verspreid. Voor dit verhaal maak ik een uitzondering. Het verhaal gaat als volgt…
Klaarblijkelijk zijn er plannen om op de grens Halen, Kortenaken, Geetbets een varkensfabriek neer te poten. De huidige boerderij wordt uitgebreid naar iets zeer omvangrijk. Voor de mensen, die niet weten waar dit ligt. We spreken over het Hageland, de grens Vlaams-Brabant, Limburg, tussen Diest en Tienen. Een mooie streek is het daar. Het begin van de bloesemstreek, vol boomgaarden en fruitbomen. Ik ga er wonen. Eigenlijk komt die fabriek op ongeveer een kilometer van mijn deur en op misschien een kleine 500m van mijn schoonmoeder. Lees meer.
De aanvraag gaat over 184 werpende zeugen per week. Als we tellen dat er gemiddeld 12 à 13 biggen per worp zijn komen we op ongeveer 315 à 342 biggen per dag of 14 per uur of meer dan 1 om de 4 minuut, elke dag, jaar in jaar uit. Op 10 weken zijn er dus: 184*10 = 1840 werpende zeugen = 22.080 a 23.920 biggen.
Nu, laat dit duidelijk zijn. Mijn opiniestuk gaat niet uit van een Not in my backyard-mentaliteit. Ging het over windmolens of zonnepanelenpark, het is was iets anders geweest. Het gaat om het feit dat het gaat om een varkens-fabriek.
Het is geen kwestie van ‘niet hier’, het is er eentje van ‘nergens’.
20.000 dieren. Dat is het aantal inwoners van klein Diest samengeprakt in een gigaschuur. 20.000 dieren, stel je dat maar even voor.
Hoe gaat dat er aan toe in een gemeenteraad, denk ik dan. “Hey, mannekes, topidee, we hebben een voorstel gekregen voor een varkensfabriek met 20.000 beesten.” Is er dan niemand die denkt “how wacht eens efkes….” Zijn die dan zo wereldvreemd? Nu, er is nog niets goedgekeurd natuurlijk. De aanvraag is ingediend, maar dat op zich vind ik al verdacht en fout.
Er valt al iets te zeggen van de doorsnee varkenskwekerij. Geen licht, veel stank, te veel mest, te lage varkensprijzen, antibiotica, … Er is al veel om te doen en er komt terecht kritiek op. Het is niet meer van deze tijd volgens velen. En net op dat moment heeft iemand daar het prachtige idee om gewoon een megaversie neer te poten. Geen schaalvergroting met 100 dieren of 1000 dieren, nee, dadelijk met 20.000.
Elke dag vrachtwagens vol beesten: levend en dood over die dorpswegen. Achter een tractor hangen, dat voelt voor mij, West-Vlaming, als thuiskomen. Voortdurend vrachtwagens zien passeren, daar vind ik niets aan.
En die beesten schijten. Veel. Meer dan 13 olympische zwembaden vol per jaar. Zo’n bad is 20 op 50m, gemiddeld 2m diep. 2000 kubieke meter mest. Het spreekt voor zich hoeveel vrachtwagens dat zijn. Om het over de stank, vervuiling van de omgeving en de grond nog niet te hebben.
En wat met de andere boeren? Ze zien hun concurrentie plots vertienvoudigen door één en dezelfde fabriek.
Los van die boeren, vrachtwagens en de boeren is er nog het ethisch aspect. Daar draait het bij mij voornamelijk om. Het woord varkens-fabriek impliceert dat het gaat om een product. Zoals Renault Vilvoorde of Ford Genk. Bandwerk waarbij honderden producten verwerkt en verpakt worden. Klein verschil met auto’s: we hebben het over levende wezens. Over varkens. Toch niet zo’n domme beesten, denk ik dan. Ik ben geen groene jongen en ook geen vegetariër, maar ik besef wel dat zo’n project geen enkel voordeel met zich meebrengt. Of het moeten een paar extra jobs en wat enveloppen onder tafel zijn.
In Kortenaken en Halen zijn mensen bezig met spontane vergisting. Handmatig appeltjes plukken om die tot cider te verwerken (Antidoot). Er is een, in de streek bekende, kerel die in zijn tuin wat Duroc varkens laat rond crossen. Heerlijk vlees en best wel ethisch geteeld. Er zijn bioboeren die rechtstreeks aan de boerderij verkopen. Investeer in hen, ondersteun hen. Allemaal mensen die hard meewerken aan een betere wereld. Met respect voor fauna, flora én mens.
Gaan we dat allemaal vergeten voor die ene fabriek? Er mag nog geld mee gemoeid zijn. Een beetje gezond verstand mag wel, nee?
Zin om te signeren of delen, voel u vrij.
