Makker PJB vertrok in november voor een tocht van drie maanden doorheen Centraal-Amerika. Zijn doel? Het ontdekken van verborgen bierparels. Zijn ervaringen hield hij bij op zijn kersverse blog Hops & Hikes (link). Voor Hot Cuisine de Pierre maakte hij een bloemlezing en bundelde de topervaringen samen in een drieluik. Het woord en de pen zijn aan PJB…
In dit laatste deel leg ik me toe op hetgeen waar het uiteindelijk allemaal rond draait, het gerstenat! Over het algemeen vielen me twee zaken op doorheen de hele regio. Eerst en vooral bevatte het merendeel van de bieren die ik proefde een vrij laag alcoholpercentage (vaak onder de 6%). Deze tendens valt vrij eenvoudig te verklaren door het klimaat in de regio dat quasi het ganse jaar door zorgt voor warm tot erg warm weer. Lichte, verfrissende bieren zijn aangenamer bij dit weer en hier houden de brouwers rekening mee. Daarnaast wordt er ook gebruik gemaakt van vele lokale ingrediënten. Ik denk aan lokale koffiebonen, rum, kruiden zoals Jamaicapeper en lorocobloesems of fruit zoals mango, ananas, drakenfruit, passievrucht, etc. Er wordt dus zeker volop gebruik gemaakt van de lokale terroir om soms verrassende bieren te maken, zoals een Pitaya (drakenvrucht) Sour Ale of een Passion Fruit Ale.
Op drie maand tijd kan je veel verschillende dingen drinken en daarom is alles bespreken onmogelijk. Dus reik ik hier symbolisch de medailles uit van mijn persoonlijk Centraal-Amerikaans podium.
Het bronzen plak in mijn persoonlijke topperslijst gaat naar een heerlijke verfrissende verrassing die ik aan de kust in Nicaragua mocht drinken. Nicarao is een Belgisch witbier van de Nicaragua Craft Beer Company in San Juan del Sur. Het gerstenat is gaat zijdezacht binnen en geurt heerlijk naar citrusvruchten door de toevoeging van zeste van mandarijnen en heeft ook een lekker korianderaroma. Fris opgediend is dit biertje ideaal bij de vaak verzengende temperaturen aan de Pacifische kust van Nicaragua.
Zilver gaat naar de mannen uit San José, Costa Rica, die we al eerder zagen in het eerste deel. Bij Wilk Craft Brew & Grub proefde ik een van de weinige barrel-aged bieren van mijn camino en het was direct een schot in de roos. De Black Barrel Pancake bekt niet alleen lekker in de uitspraak, maar gaat ook geweldig gemakkelijk binnen. Het is een porter waarbij tijdens het brouwen ahornsiroop, beter bekend als maple syrup, werd toegevoegd om het geheel dan een drietal maanden op Amerikaanse bourbonvaten te laten rijpen. Het geheel is lichtstroperig en fluweelzacht van textuur, van smaak zijn diepe chocolade- en koffietoetsen te merken samen met een duidelijke aanwezigheid van de bourbonvaten die een lekker boozy geheel creëren. Geweldig biertje!
En dan uiteindelijk de winnaar, mijn persoonlijke favoriet. Aan de kusten van het Costa Ricaanse Jacó ging ik op visite bij Puddelfish Brewery en kreeg er onder andere een Honey Mango Triple met zwarte peper te drinken. Een hele mond vol verschillende ingrediënten die een geweldig goed gebalanceerd als resultaat hebben. Banaan en mango in de geur, lekker scherp van smaak dankzij de zwarte peper en een droge afdronk. Op dat moment had ik na 9 weken onderweg opnieuw het gevoel van thuis in België op café te zitten en dit gevoel heeft geen ander bier bij me kunnen opwekken. Bijgevolg is deze heerlijke tripel de gouden bier van de Camino door Centraal-Amerika.
Daarmee zit dit drieluik over de toch minder gekende bierregio Centraal-Amerika er helemaal op. Deze camino heeft me aangenaam verrast en heeft voor mij aangetoond dat er enorm veel brouwactiviteit te vinden is, zolang je maar goed genoeg zoekt. De goesting om meer te ontdekken is dan ook alleen nog maar toegenomen. Wil je meer ontdekken, kom zeker eens kijken op Hops & Hikes.
Lees ook deel 1 (favoriete brouwerijen) en deel 2 (favoriete biercafé’s).
Meer over Hops & Hikes ontdek je op de blog via deze link en volgen doe je op Facebook via deze pagina.