De laatste keer in Coeur D’Artichaut

De Coeur, het is én blijft een begrip in Gent. Ik leerde het kennen via een bloggersmeeting. Het was toen al de Coeur 2.0 (of 3.0, geen idee) met Tom Van Lysebettens aan het roer. De klassieke keuken was toen al vervangen door het bistronomieconcept. Over het verleden kan ik dus niet spreken. Van de Coeur met Tom aan het roer was ik fan. Oprecht fan. Seizoensgebonden, vers én lekker. En de prijs, die viel goed mee. Bovendien kon je er op zaterdag lunchen (zie: bezoek 2). We waren duidelijk één van de weinigen die op zaterdagmiddag graag gingen lunchen, want het was er altijd rustig. En lekker. Dat was het zeker.

Tom kende, ondanks de gesloten keuken, zijn klanten. En de laatste vier keer kreeg ik altijd wel een klein proevertje, een extraatje of een experimentje. Attent, sympathiek en lekker. Dat was het zeker.

coeur2

Ik ben er veel gaan lunchen. Hoeveel keer, dat maakt niet uit. Een keer was het wat weinig, een keer was het niet 100 procent mijn dada, maar keer op keer was het mooi, vers en smaakvol. De 17 euro, die gevraagd werd, was en is een spotprijsje in Gent. Ik daag je uit: zoek maar eens in Gent een restaurant waar je op zaterdagmiddag voor die prijs een hapje en een hoofdgerecht krijgt dat én vers én mooi én lekker is. Want lekker, dat was het er zeker.

coeur

 Nu is het tijd voor iets anders. Eric deed Gaston en en M with a view eerder al van de hand. En nu is ook het moederschip onderhevig aan verandering. Een hoofdstuk wordt (deels) afgesloten. Verandering doet leven, moet Erik gedacht hebben en gelijk heeft hij, dus verhuist de zaak naar de Korenlei. Mooie locatie, minstens even mooi als daar in Onderbergen. In de Marriot huist het Korenhuis en dat wordt nu de Coeur D’Artichaut. De huidige locatie wordt Alice.

tom

En Tom? Die zal de chef van het Korenhuis Matthias Van Acker nog even bijstaan om daarna zijn eigen weg uit te gaan. Samen met Alison begint hij een eigen zaak. U zag het misschien al passeren: Cochon De Luxe. Tom klonk zaterdag enthousiast en opgewonden. 27 jaar lang had hij hier naartoe geleefd en in februari is het eindelijk zover: de eigen zaak. De verbouwingen zijn volop bezig, de ambitie reikt ver en de combinatie van een sympathieke gastvrouw (Alison) en een culinair talent (Tom) is aanwezig. Mijn verwachtingen zijn dan ook hoog, zeer hoog gespannen. In februari ben ik papa én jarig. Ik weet nu al waar ik dit zal vieren

Erik, Tom en gans het team van de Coeur, bedankt voor de heerlijke zorgen, de lekkere middagen en de leuke extraatjes.

Veel succes met wat komen zal, hetzij in Onderbergen, hetzij aan de Korenlei, hetzij op de Brabantdam.

 

En hoe was de lunch zaterdag trouwens? Lekker, uiteraard lekker. Als hapje kregen we asperges met crème van truffel, gevolgd door een extraatje van zure room met rilette van kip en tenslotte Mechelse koekoek met dragon en courgette. De asperges vond ik wat vreemd gekozen. Het seizoen lijkt me wat over. Alles zag er echter weer mooi uit en was lekker. Want lekker, dat was het zeker!

foto 3 foto 2 foto 1