2017 zit er bijna op. Traditiegetrouw het moment voor diverse media om terug te blikken op het voorbije jaar. Ook ik werp een blik op dat jaar en pen mijn bemerkingen neer in een – beetje van hak op de tak – overzicht.
Mijn vooruitzicht voor 2017 eindigde ik begin januari 2017 met de woorden: “hopelijk gaat het politiek, ecologisch, economisch en sociaal wat beter.” Wel, ik denk dat we allemaal het antwoord op die vraag weten. Neen, dus. Ook in 2017 haalden eigenbelangen het voor een langetermijnvisie, zowel nationaal als internationaal.
Persoonlijk ging en gaat het me (en ons) voor de wind. Daar ben ik, oprecht, blij om. Elke dag opnieuw.
In mijn plan voor 2017 stond dat ik meer verhalen wou brengen. dat ik de tuin zou induiken en dat we een grote reis zouden maken. Die drie dingen zijn niet gelukt. Bovendien is dit het jaar waarin ik het minst postte op deze blog. 52 artikels, wat zoveel is als elke week ééntje en de helft van vorig jaar.
Toch heb ik niet het gevoel dat er minder gekookt werd. Integendeel. Wie mij op Instagram volgt, zal dat wel gemerkt hebben. Ik post al eerder eens een story of een foto, dan een bericht op Facebook of op deze blog. Rubriekjes zoals “het land uit”, “oerbereiding” of ” fancy dessertjes” waren nobele pogingen om in de eerste maanden wat reeksen neer te zetten. Gaandeweg werd het moeilijker om dit vol te houden.
Er waren maanden dat het hier stil was en maanden dat er enorm veel gepost werd. Van januari tot mei was er de verbouwing met vooral in februari en april een piek en de cohousing met de grootouders van I als resultaat. Daar kwam een plotse uitbreiding van het bijberoep bij: creatie van culinaire content. Dan volgde de lancering van het Vaderklapboek en de Vaderklapdag in juni, gevolgd door VIERWERK in juli en toen was er de relatieve rust met veel artikels als gevolg. In oktober werd dan vervolgens mijn tweede kindje geboren met enkele pittige weken nadien. Het is pas de laatste weken dat we langzaam maar zeker weer onze plooi vinden, maar dan was er VTM Koken om roet in het eten te gooien.
U leest het: een verbouwing, (uitbreiding van) het gezin, VTM Koken, Vaderklap, een bijberoep, VIERWERK, Hot Cuisine de Pierre, het is me het jaar wel geweest. Vooral in de eerste helft van het jaar ben ik een paar keer met mijn hoofd tegen de spreekwoordelijke muur gelopen. Eigen schuld, dikke bult natuurlijk, maar toch… op sommige momenten was het overzicht en evenwicht volledig weg. Echter, alles komt altijd goed. De eerste maanden waren dan ook een leerschool.
Soms komt alles nog beter, dan je verwacht had. Er waren/zijn onverwacht leuke samenwerkingen met Novy, Hansgrohe, Levis, Orgalux en Cosentino (Dekton). Een droomkeuken was het gevolg en over die keuken heb ik het in januari wel nog eens. Voor Côte d’Or, Demeyere, Kettle Chips, Barbecook en Resto.be schreef en maakte ik culinaire content, gaande van gerechten over fotoshoots tot artikels. Verder was er het evenement van de zomer: VIERWERK, en organiseerde ik als Vaderklap de Vaderklapdag. Zo werd Hot Cuisine de Pierre weer iets meer dan zomaar een blogje.
Als VTM Koken kreeg ik de kans een paar leuke projecten te doen: de video’s met Vers Talent An, dessertjes voor La Mamma, de Vers Talent-wedstrijd. Vaderklap bracht het boek, een hoop nieuwe ervaringen en ideetjes. Ik leerde tenslotte een boel nieuwe leuke mensen kennen, van caféhouders in Antwerpen over varkenshoeders Kortenaken tot buren in Loksbergen.
2017 Was eigenlijk wel een zot jaar. Echt een zot, intens, pittig en goed jaar. Ik ben dan een oprecht gelukkig man. De komende weken neem ik u mee doorheen mijn favoriete zoete en hartige gerechten van het jaar, ik toon u mijn keuken en doe mijn plannen voor 2018 uiteen.
Sta me toe nog een aantal mensen te bedanken. De mannen en vrouwen van de samenwerkingen en partnerships voor het vertrouwen in Hot Cuisine de Pierre, de vrienden voor het helpen, proeven en constant aanhoren van mijn culinaire verslaving, de (schoon)familie voor het helpen tijdens de verbouwingen en gewoon tijdens ons hectisch leven. Uiteraard I om mijn baken van rust te zijn en M1/M2 voor het nodige relativeringsvermogen tijdens de gekke periodes het voorbije jaar.
Ik zie jullie in 2018, schatjes. Feest goed!
