Al die willen koken,
moeten mannen met baarden zijn.
Kobe, Olly en Jason,
die kunnen koken, die kunnen koken.
Kobe, Olly en Jason
die hebben baarden, die koken mee…
De voorbije weken waren ze aanwezig in ettelijke kranten, TV-programma’s, radiozenders en sociale media: De Flemish Foodies. Zelf horen ze liever de naam “Flemish Nudiez”. Drie jonge dertigers zijn het. Alle drie kunnen ze best een potje koken. Rock ‘n roll is wat ze uitstralen. Echte ondernemers zijn het anders ook wel. Niet voor niets staat één van de drie in de Top 50 van ondernemers van het jaar 2012 volgens De Tijd. Kobe, Olly en Jason, ze zijn hot. Je bent er voor of er tegen. Zijn ze een hype? Dat wil ik best geloven. Toch geef ik u graag drie redenen, waarom ik hen ergens wel sympathiek vind. Ten eerste stralen ze die sympathie uit. Ondernemer of niet, hype of niet, ze zijn gewone jongens, die weliswaar weten hoe lekker eten klaar te maken. Ten tweede hou ik van hun gedachte om te werken met lokale producten. Seizoensgroenten uit de tuin, bijvangst uit de zee en vlees van bij ons, codewoorden die zorgen voor een gezondere en lekkere levensstijl. Ten derde slaagden ze er gisteren in om een evenement te organiseren, die Gent op de culinaire wereldkaart plaatste. Als jonge dertigers zoiets verwezenlijken, je moet het maar doen.
Gisteren was Gent namelijk even een culinaire hotspot. Ten eerste was er ‘s avonds het Gelinaz diner. Twintig topchefs zorgden in het ICC voor een culinaire performance van formaat. De Gelinaz organisatie stopt dit jaar enkel in New York, Lima en Gent. Ja, ik was er graag bij geweest. Ja, de foto’s op Twitter en Instagram doen me watertanden. Ja, het was waarschijnlijk zijn geld wel waard. “Once in a lifetime” heet zoiets. Het was me echter een beetje te duur. Exclusiviteit heeft zijn prijs natuurlijk. Feit blijft dat het publiek – lees er Twitter op na – zeer internationaal was. Gelinaz kiest Gent uit en dat is een prestatie, waar we trots mogen op zijn. Het bewijst dat de Flemish Foodies – of Nudiez – niet zomaar drie sympathieke jongens met een baardje zijn. Ze kunnen koken en worden daar internationaal duidelijk voor gewaardeerd. Daar kunnen we alleen blij van worden.
Het tweede luik richtte zich op het brede publiek. Een Food Festijn was wat de bedoeling moest zijn. Dat werd het ook. De Gentse site van het Dok werd ingepalmd. Muzikale optredens, straattheater, rondlopende wortels, een beergarden met kleinere brouwerijen, een biomarkt, culinaire lezingen en twintig topchefs waren aanwezig. Deze keer werd er niet gegoocheld met sterren en scores. Neen, twintig jonge topchefs mochten zich komen bewijzen met enkel maar een barbecue en houtskool als hulpmiddel. Het concept klonk heerlijk en eerlijk. Eerlijk? Ja inderdaad, want ze werkten onder het motto “Eat your ticket”. De toegangsprijs was dertig euro en bij het binnenkomen kreeg je dertig euro aan bonnetjes. Commercieel is dit natuurlijk goed gezien, maar laat ik het daar nu net niet over hebben.
Er was ook een massa volk. Het feest was uitverkocht. Gelukkig maar, denk ik nu. Ondanks het inroepen van de hulp van het eventbureau achter onder andere Dranouter Festival waren er wat mankementen. Wie om 15u arriveerde, zal zich wel in de haren gekrabd hebben. De nodige jeuk werd veroorzaakt door de uitverkochte standen en te lange wachtlijnen. De opstelling van twintig chefs in een lange rij met een rij banken er naast, daar zal nog wel even over gediscussieerd worden. Het inschatten van hoeveelheden verdient datzelfde lot. Feit blijft echter dat twintig jonge chefs er de kans kregen om hun culinair kunnen tentoon te spreiden. Feit blijft dat mensen de kans kregen om kennis te maken met de heerlijke aardbeien van de Wassende Maan en andere Vlaamse biobedrijven. Persoonlijk heb ik mijn buikje kunnen vullen. Ok, ik heb moeten wachten. Lang wachten zelfs en dat vond ik niet altijd even leuk. Ik vond het jammer dat Vrijmoed uitverkocht was en de banaan met mascarpone ijs door al het volk onbereikbaar werd. Mijn dertig euro heb ik echter optimaal kunnen spenderen aan een combinatie van lekker eten en onbekende bieren.
“Je gaat toch geen braadworst nemen”, zei de dame links van me. Ik wist wel beter. De Kruidenmolen gaf me namelijk een heerlijke boudin gemaakt van inktvis. De Veranda verraste alweer en deze keer met een gemarineerde venkel. Het Kortrijkse Table D’Amis toonde alweer hun klasse met heerlijke ribbetjes met een koriandersausje. Slagerij Dierendonck zorgde voor een vlezig plezier met een heerlijk stukje Pastrimi van Hollsteiner. In De Wulf, tenslotte, gaf mij alweer een heerlijk dessert op basis van vlierbessen en bosaardbeien. Bedankt Davy, Mathieu, Hendrik, Stijn en Sander. Jullie zorgden met jullie creaties telkens voor een smaakexplosie. Die explosies deden het wachten keer op keer vergeten. Daar is waar het voor mij om ging: lekker eten van jonge chefs.
Ik weet het. De lange rijen en de veel te vroeg uitverkochte chefs, het zou zeker niet mogen. Laat ons echter hopen dat er een tweede editie komt. Laat het dan een editie zijn, waarin de kinderziektes zijn aangepakt, maar waar – belangrijker – het culinair niveau hetzelfde blijft. Die drie mannen met baarden slaagden er – samen met een volledige crew van chefs en vrijwilligers – om Gent nog hotter te maken. Hun missie “Think local, go global.” werd, naar mijn bescheiden mening, een Mission accomplished. Well done, Nudiez!They were everywhere. You saw them on television, in the newspaper and on the internet: The Flemish Foodies. They rather prefer the name “Flemish Nudiez”. These three guys are still very young. They all three know how to cook. One of the three is also one of the fifty most successful entrepreneurs of the year 2012 according to De Tijd, a financial newspaper. You have to admit that Kobe, Olly and Jason are hot. You just like them or you don’t like them. I, personally, like them. Why? Because they just look ordinary and they don’t act like they are famous persons. I like them because they work with vegetables, meat and fish from Belgium. They work with regional ingredients. I also like them because they organized an event that put Ghent in the center of the culinary world. That event took place yesterday.
There were two main events in Ghent. The first one was very exclusive. Together with Gelinaz, the Nudiez organized a dinner for 70 people. Gelinaz only does this in New York, Lima and Ghent. I really wanted to join, but unfortunately it was too expensive. Twenty of the best chefs in the world came to Ghent to cook. I think we can be proud of the Flemish Foodies that they made sure that Gelinaz chose Ghent for their event. It proves that these three guys are internationally appreciated for their culinary skills.
- Copyright: Flemish Food Fest
The second event focused on the wider public. The goal was to organize a real food fest. There were concerts, a farmers market, a beer garden, some workshops and twenty young chefs. The chefs had only a barbecue to cook. Back to basics is what it’s called. I loved the idea of “eat your ticket”. You paid 30 euros and when you arrived you got 30 euros of coupons.
There were thousands of people, because the fest was sold out. I think we can be happy that the audience was limited. The Nudiez asked to a professional event company to organize this event. There were, however, some logistic problems. Some chefs sold everything in just a couple of hours. The waiting lines were also too long. It was a wrong decision to put all the chefs on one side. According to me, this event wasn’t so bad. The fact is that twenty chefs could show their cooking skills. That was what they did. If you ask me, I could eat and drink enough. So I really spend my 30 euros.
I really had some delicious dishes. De Kruidenmolen made a great white pudding of squid. My favorite restaurant of Antwerp, De Veranda, surprised with a delicious fennel. Table D’Amis gave me a tasteful evening a year ago. Yesterday the chef showed his skills again with delicious spareribs. The butcher Dierendonck served a splendid Pastrimi of Hollsteiner beef. In De Wulf where I had my best food experience ever, served me a delicious dessert made of elderberry and wild strawberries. Thanks to Davy, Mathieu, Hendrik, Stijn and Sander I had a great culinary Sunday. Yes I had to wait, but you guys really made my day.
I know, the waiting lines and the wrong calculated quantities just may not happen on such kind of event. Let us hope, however, that there will be a second edition. I really hope that this second edition could fix the logistic problems and still give me the same culinary level. The three Nudiez, together with the chefs and the volunteers succeeded to make Ghent a bit hotter. According to me, their mission “Think local, go global” is a mission accomplished. Well done, Nudiez!