Wegens een nieuwe professionele betrekking moest ik de vorige kookles alweer laten schieten. Gisteren was ik gelukkig opnieuw van de partij. Het einde van het schooljaar nadert trouwens. Nog vijf lessen en dan zit dit jaar er weeral op. Zover zijn we gelukkig nog niet. Eerst gaan we nog wat ‘leren’ koken en proeven van heerlijke ‘gerechjes’. Wat stond er nu gisteren op het menu? Een kritisch verslagje.
Het voorgerecht bestond uit lauwe Mechelse asperges (AA) met langoustinetartaar, gebakken langoustine en aspergejus met limoen. Het hoeft geen betoog dat de asperges van uitmuntende kwaliteit waren. De saus op basis van asperges en limoen was verder ook overheerlijk. Echter, – en nu ga ik echt “de pezewever” uithangen – de presentatie en de verhouding “langoustines – rest” zat niet goed. Uiteraard is dit mijn bescheiden mening. De langoustinekop en het limoenschijfje hoefden niet, want hierdoor overheerste de limoen op de langoustine. Er mocht ook wat meer langoustine aanwezig zijn. Voor alle duidelijkheid: het was echt wel lekker. En het met de woorden van “De Meneer De Afgevaardigde van de Minister” zeggen: dat is het belangrijkste, nietwaar !?
Op de vorige foto zag u een duifje vreedzaam een dutje doen. Dit duifje, ik noem haar tijdelijk Bernadette, vormde het belangrijkste ingrediënt van het hoofdgerecht. De volledige titel luidde “Jonge Duif in eigen jus met een zalf van erwtjes en munt, gestoofde aardappelen met spek en geglaceerde wortel.” Letterlijk en figuurlijk, echt wel een heuse mond vol. Samen met enkele van haar vriendjes, zusjes of broertjes – weet ik veel wat hun onderlinge relatie was-, werd Bernadette saignant afgebakken en geserveerd met een heerlijk sausje op basis van rode wijn en duivenfond. Ook de crème van erwtjes en munt werd een schot in de roos. De knapperige wortel en de smaakvolle aardappelen maakten het lekker geheel volledig af. Een toppertje werd het, met dank aan chef Jurgen.
Het dessert bestond uit aardbeien met champagnesabayon, basilicumijs en crunch van hazelnoten met citroen. “Basilicumijs?”, hoor ik u al denken. Inderdaad, de room werd geïnfuseerd met basilicumstengels. Het geheel werd voor het draaien nog gemixt met verse blaadjes basilicum. Het resultaat werd een verfrissend en verrassend lekker bolletje ijs. In combinatie met de verse aardbeien, de sabayon op basis van bubbels en een hazelnotencrunch werd dit dessert echt een smaakbom. Eén minpuntje van kritiek was misschien de presentatie. “Pieter, ge zijt ne pezewever.”, denkt u nu misschien. Wel, kijk, dan is dat maar zo. Het was een super lekker dessert. Echt waar wel. Persoonlijk – en dat is dus een persoonlijke mening – zou ik streven naar een iets creatievere schikking op een bord in plaats van alweer dit glas. Maar kijk, het was echt lekker en wie de komende maanden bij mij komt dineren, mag zich al zeker verwachten aan een variatie op dit dessert. Algemene conclusie, het werd alweer een lekkere en leerrijke avond. Chef Jurgen, u bent opnieuw bedankt.
Because I started in a new school, I couldn’t go to the last cooking course. Yesterday I luckily could join the course. Unfortunately, the end of the course is near. Just five courses are waiting for us, but then it’s over and out…for this year. Fortunately, still five course are waiting for me, so we still got a lot to learn. So what did we made yesterday? I’ll give you my unsalted opinion.
Our starter contained Asparagus (AA) with a tartare of langoustine with fried langoustine and a sauce made of asparagus and lime. The quality of the asparagus was splendid. The sauce was also delicious. Now, however, I will criticize a bit. The presentation and the ratio of the langoustines and the rest wasn’t so good, according to me. I repeat, according to me. So this is a personal opinion. I didn’t need to have the head of one of those beast on my plate. I also didn’t need that slice of lime. Personally, I think the slice of lime had better been replaced by another langoustine. To be clear, these are just some details. The dish was delicious and that’s the most important thing, no?!
The last picture shows you a pigeon that is sleeping so peaceful. This bird, let me call her My Lady Bernadette was the most important ingredient of the main dish. Besides this lovely pigeon, this dish contained a red wine sauce made with pigeon stock, a crème of peas and mint, fried potatoes with bacon and fried carrot. Bernadette and her friends or family – I don’t know them – were splendid. The “cuisson” was really perfect. I also liked the sauce, the crème, the carrot and the potatoes. Really, this dish was lovely.
The last dish contained strawberries with a sabayon of Champagne, basil ice cream and a crunch of hazelnuts with lemon. “Basil ice cream?”, you’re probably thinking. Indeed, we added some basil stems to the cream and finished everything with fresh basil leaves. The combination with the strawberries, the sabayon and the hazelnuts wasn’t only surprisingly good but also very fresh. This dessert was so good. I, however, maybe have one little remark. You really don’t have agree with me. It’s a personal opinion. My remark is the presentation. According to me, this could be a little bit more original. I will stop complaining. The dish was great. If you would come to have dinner at my place in summer, there is a chance I’ll make you this dessert. That’s for sure. Conclusion, the evening was delicious and interesting. Thanks to Chef Jurgen. Again.