Ah Oostende…stad van Herzeele, Arno, Ensor en sinds kort ook Coucke. Eeuwen geleden ook het buitenverblijf van menig koninklijk bloed. Oostende, de trots van onze Noordzeekust. Het fort, de villa’s, de galerijen en het station zijn de restanten van wat ooit terecht de Koningin der Badsteden was.
Een paar jaar geleden kende de koningin een dipje. Oostende werd volkser en verloederde een beetje. Dat vond ik toch toen ik daar les gaf. (Mijn oprechte excuses indien ik verkeerd was) Nu, sinds een jaar of twee kent Oostende een revival. Theater aan Zee, Oostende voor Anker, de voetbalploeg, Ostend Beach, het zijn maar enkele van de mooie initiatieven. Voor de derde keer was er ook het food festival à l’Ostendaise – Kom Proeven. Met dank aan Toerisme Oostende mocht ik er samen met mijn twee dames genieten van een weekendje vis en vertier.
Overnachten gebeurde in Hotel Europe op enkele tientallen meters van de dijk. Hierbij trouwens mijn excuses aan de buren van kamer 530. De jongste dame liet ‘s nachts nogal van zich horen. Het zal de aanblik van de eerste keer zee wel geweest zijn, zeker? De ondergrondse parking vraagt trouwens om de betere parkeerskills. Leve IR.
Maar goed, het culinaire lekkers haalden we op zaterdagavond eerst op het food festival. Met de 26 standjes bleef het kleinschalig én toch gezellig. Rond 18u zat het al aardig vol. Dit festival viel in trek, dat was duidelijk. De rilette van horsmakreel met garnalenbouillon van Savarin, de krokante rode poon met Poppolou van Toi, moi et la Mer en de visburger met tartaar van Le Bassin waren alle drie echt lekker.
Aan de lokroep van de oudste food blogger van Vlaanderen konden we daarna niet weerstaan. Toch wat de leeftijd van zijn blog betreft. Yves van Coolinary en zijn dame wachtten ons namelijk op in Histoires D’O. (Nog een teken aan de wand dat Oostende een revival kent.) Deze bar aan de dijk verandert ‘s avonds in een hippe kroeg. Met homemade garnaalkroketjes, burgers van Dierendonck en heerlijke charcuterie is dit ook een smakelijke eettent. Het is hier dat de Belgische cocktailrevelatie Jurgen Nobels zijn eerste drankjes shakete. We gingen voor de burger, de garnaalkroketjes, Gin Fizz De Luxe en wat bieren. Met dank aan de gezelligheid (en de slapende dochter) vloog de tijd voorbij en konden we genieten van – geloof het of niet – echt wel een mooie zonsondergang. Tot ook wij moe werden en besloten richting Europe te trekken.
Na ML haar nachtelijke escapades was de zondagse koffie en de wandeling op de vernieuwde pier meer dan welkom. Lunchen gebeurde in Grand Café du Bassin, helemaal aan het begin van de Visserskaai. Dit is misschien niet de meeste hippe plek van de kuststad, maar biedt wel lekker eten aan. Echte garnaalkroketjes bijvoorbeeld en het was lang geleden dat ik nog zo’n smakelijke zeetong met frietjes at. IR ging voor de bouillabaisse en ML, die hield het bij een dutje. (‘s Nacht grote madam, overdag kleine … euhm…jam?). Een topzaakje, zeker en vast.
Afsluiten deden we in nog zo’n topzaak: De Familie Jansen. Deze jonge koffiezaak werd vorig jaar nog tot beste koffiebar van het land verkozen. De Romana (een espresso met een schijfje limoen) was de perfecte opkikker alvorens de terugreis aan te vatten.
Voor het food festival is het wachten tot volgend jaar. Met de cocktails van Histoires D’O, de koffie van Familie Jansen en de zeetong van Grand Café Du Bassin hebt u echter alvast drie redenen om de voormalige Koningin nog eens te verheugen met een bezoekje.
Los van zon, zee en strand natuurlijk.
Meer weten