Eindelijk was het zover: de opening van Cochon de Luxe. Tom en Alison, het koppel achter dit gloednieuwe walhalla, ken ik. Allez, ik ken ze een beetje.
Genoeg om te weten dat Tom een serieus potje kan koken en dat Alison supersympathiek is. Schrijven over hun zaak is dus subjectief – maar zeg nu zelf, is elk restaurantverslag dat niet? Ik leerde Tom kennen tijdens een bezoek aan Coeur D’Artichaut met wat bloggers. (link) Tegen hem kon ik wel een battle winnen, dacht ik. Helaas, hij verpletterde mij tijdens dessertbattle 3. (link) Daarna zag ik hem regelmatig in de Coeur D’Artichaut en laatst zag ik hem in Maastricht voor de final pastry battle. (link) Ja, hij kan koken. Mocht u twijfelen, dan volgt u hem maar op Instagram. (link)
Het voorbije jaar keek ik reikhalzend uit naar de komst van Cochon de Luxe. Het logo, de testgerechten, de persvoorstelling, het zag er allemaal goed uit. Hierdoor, en omdat ik al van zijn kookkunsten mocht proeven, lagen mijn verwachtingen hoog. Zeer hoog zelfs. Te hoog? Dat viel nog af te wachten. Zaterdag was D-Day.
De tafelgenoten van dienst: (uiteraard) IR, Jeroen (het grafisch genie dat deze blog ontwierp, link) en zijn vriendin. Freaky, ik weet het, maar de laatste weken had ik hier echt naartoe geleefd.
Deze intro schreef ik vier weken op voorhand, want ja, ik keek hier zo hard naar uit. Dit moest en zou een culinaire hoogtepunt worden. De voorbije twee weken mocht ik bovendien onverwacht naar The Jane én L’Air Du Temps. Cochon De Luxe zou het derde culinaire hoogtepunt worden.
…
…
…
Zou inderdaad
…
…
We hadden net ML afgezet bij mijn ouders, toen we in Wervik de autostrade op wilden rijden. Dat was even buiten een tegenligger gerekend. Hij kwam frontaal op ons af. Uitwijken was te laat. Uiteindelijk kwamen in de gracht terecht. Op wat nekpijn hebben we niets. Chance gehad, zo blijkt. Met dank aan een gordel en de degelijke Duitse auto. Ambulance, spoed, sirenes, takeldienst, politie, kortom het was een avond met alles erop en eraan.
Alles behalve een diner bij Alison en Tom van Cochon de Luxe.
Alison en Tom, tot snel! 😉
